سیری در شعر «ناگه غروب کدامین ستاره؟» از مهدی اخوان ثالث (بخش اول)

 میم حجری  چه گوارا: قبل از همهلیاقت آن را کسب کنیدکههر بیداد بر هر کس در هر نقطه جهان را در اندرون خود حس کنید.این زیباترین مشخصه هر فرد انقلابی است.مابایدبدون از دست دادن لطافت خودقوی گردیم.چه گواراجای شعور انقلابیرابا شور و شوق و عشق انتزاعی پر می کند. پیرو چه گواراتعریف روشن علمی و عقلیاز بیداد ندارد و بسته به غریزه (احساس و عاطفه) فردی خویش واکنش نشان می دهد.چه گوارااز افراد واکنش غریزی عاری از عقل و اندیشه فردی نسبت به بیداد انتزاعی و سطحی و مرئی می طلبد. برای چه گوارا و پیروانشتجمع، تشکل، تحزب، تربیت تئوریکی و اتیکی و استه تیکیلزومی ندارد. همانطور که برای شبانانچوب دستی و چماق و چارق کافی استبرای چریک های چگواراییهمتفنگ و فشنگ و شلیک و هارت و پورت کفایت می کند. به همین دلیلتوسعه مغزی فدائی و مجاهد و دیمدام و لیملامهمچنان و هنوزترحم انگیز و تهوع انگیز است. حضراتتوانجمله بندی درست حرف خرافی خود را حتی ندارندفهم حرف همنوعپیشکش اجنهپایان + نوشته شده در دوشنبه ششم تیر ۱۴۰۱ ساعت 5:1 توسط سیاوش زهری  |  سیری در شعر «ناگه غروب کدامین ستاره؟» از مهدی اخوان ثالث (بخش اول)...

     هاینریش گمکوف برگردانشین میم شین   فصل سیزدهمکتاب کشفیات ۶مارکساز فرط صداقت،در صدد آشنایی با مجموعه ادبیات اقتصادی قبل از خود برآمده بود. از یادداشت های مارکس معلوم می شودکهاو در عرض ۲۰ سالبیش از ۱۵۰۰ کتاب و جزوهراحلاجی کرده است. بعدهادر کاپیتالازحدود ۸۰۰  کتابنقل قول ذکر کرده است. مارکسدر اوایل سال ۱۸۵۰امیدوار بود که در عرض چند ماه به اتمام کتابی راجع به اقتصاد کاپیتالیسم نایل آید. از چند ماه، چند سال شدودم به دمسؤالات جدیدی مطرح شدند که جواب می طلبیدند. مارکسدر اواخر سال های ۵۰تصمیم گرفت که بخشی از پژوهش خود را منتشر کند. در سال ۱۸۵۹اثر او تحت عنوان «راجع به نقد اقتصاد سیاسی. دفتر اول»منتشر شد. مطالعات مارکس اما ادامه یافت.طرح های متعددی بامعارف ژرفتر رونده ایپدید آمدند. دامنه این آثار بر چندین هزار صفحه دستنویش بالغ می شد. ۴۰ سال بعدویلهلم لیبکنشتدر تداعی آن روزها می نویسد:«مارکس همیشهحتی المقدور، در کار بود.حتیدر حین قدم زدندفترچه یاد داشتش را به همراه داشتوهر لحظه یاد داشتی می کرد.»(ویلهلم لیبکنشت، «حاجی فیروز و ژنرال»، ص ۸۷) مارکسچه بسا نیمه های شببرمی خاست تا افکاری را که در حین خواب به خاطرش خطور کرده بودند،یاد داشت کندومطالبی را که در طول روز نوشته بود،تصحیح کند. ادامه دارد.  + نوشته شده در دوشنبه ششم تیر ۱۴۰۱ ساعت 5:54 توسط سیاوش زهری  |  سیری در شعر «ناگه غروب کدامین ستاره؟» از مهدی اخوان ثالث (بخش اول)...

  میم حجری دو طرف جنگ اینها نیستند. بخشی از اولیگارشیسم ، میتونه در راستای منافع استراتژی طبقه حاکم وارد جنگ بشه. مثلاً بزرگترین اولیگارش سیاسی روس: چوبایس اصلا مخالف جنگ بود و از سمتش اخراج ، و از روسیه هم گریخت. اولیگارش اوکراینی هم در خدمت هژمونی ناتو است.دیوار عجب دلایلی.طبقه حاکمه در همه جای جهانحتی در کشورهای امپریالیستیتوسط دولت مربوطه ۱۰۰ در ۱۰۰ نمایندگی نمی شود. مراجعه کنیدبهدیکتاتوری دیکتاتوری http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10566 پایانبخشی از طبقه حاکمههمیشهدر اوپوزیسیون است.حتی در زمان شاه و شیخبخشی از طبقه حاکمه در اوپوزیسیون بوده است و است.مثلاهمین میر حسین و مش زهرا و کلبه کروبجناحی از طبقه حاکمه اند که در اوپوزیسیون اند.درد هم همه جا همین است.توده از چاله در نیامده در چاه می افتد و آب از آب حتی تکان نمی خورد.حتی اگر عنگلاب خونینی پیروز شود،عملاجای جناحی از طبقه حاکمه را  جناح دیگری از همان طبقه حاکمه می گیرد.در کشورهای امپریالیستیهمین شعبده بازی حاکمیتی ـ طبقاتی راالبسه قانونیپوشانده اندوبه عنوان دموکراسی امپریالیستیبهخورد خلایق خرداده اند.مثلاحزب دموکرات در ینگه دنیا (یعنی نماینده طبقه حاکمه) روی کار می آیدوحزب جمهوریخواه(یعنی نماینده دیگر همان طبقه حاکمه)وارد اوپوزیسیون می شود. همه اولیگارش های روس و اوکراین و لهستان و مجارستان و آذربایجان و ارمنستان و چکستان و غیرهرادول اولیگارشیستی مربوطهنمایندگی نمی کنند.برخی از اولیگارش های روسهمین امروزدرخارج از طویلهباامپریالیسمعلناهمکاری می کنند.بخشی از اولیگارشیسم اوکراین هم در اوپوزیسیون دولت اولیگارشیستی ا سیری در شعر «ناگه غروب کدامین ستاره؟» از مهدی اخوان ثالث (بخش اول)...